CZY MOŻLIWE JEST UMORZENIE POSTĘPOWANIA O POSIADANIE NARKOTYKÓW?

Śpieszę  już z odpowiedzią, możliwe jest umorzenie postępowania o posiadanie narkotyków, konkretyzując o nielegalne posiadanie środków odurzających  lub substancji psychotropowych.

Z niniejszego artykułu dowiesz się:

  • jakie są warunki umorzenia postępowania w sprawie o posiadanie narkotyków?
  • na jakiej podstawie prawnej jest to możliwe?
  • co oznacza nieznaczna ilość narkotyku?
  • jakie są przesłanki warunkujące niecelowość orzekania o karze – w oparciu o stopień społecznej szkodliwości czynu?

Photo by Kristijan Arsov on Unsplash

WARUNKI UMORZENIA POSTĘPOWANIA

W SPRAWIE O POSIADANIE NARKOTYKÓW

Zgodnie z art. 62a ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii  z dnia 29 lipca 2005 r., jeżeli przedmiotem czynu, o którym mowa w art. 62 ust. 1 lub 3 (nielegalne posiadanie) , są środki odurzające lub substancje psychotropowe w ilości nieznacznej, przeznaczone na własny użytek sprawcy, postępowanie można umorzyć również przed wydaniem postanowienia o wszczęciu śledztwa lub dochodzenia, jeżeli orzeczenie wobec sprawcy kary byłoby niecelowe ze względu na okoliczności popełnienia czynu, a także stopień jego społecznej szkodliwości.

(V KK 421/12 – postanowienie SN – Izba Karna z dnia 01-03-2013)

NIEZNACZNA ILOŚĆ NARKOTYKU

Nieznaczną ilością narkotyku jest tylko taka, która odpowiada doraźnym potrzebom uzależnionego, to jest odczuwanemu przezeń głodowi narkotycznemu. Jest to więc jedna lub dwie porcje, lecz nie ilość od tego większa. Nie podziela Sąd zgłaszanych w doktrynie zastrzeżeń do tego poglądu odwołujących się do potrzeb osób uzależnionych, bowiem okoliczność ta wchodzi w skład drugiej przesłanki, a to tego, by narkotyk (substancja) był przeznaczony na swój użytek. Przepisy tego tyczące są adresowane do sprawców tzw. jednorazowych, którzy mieli sporadyczny kontakt ze środkiem odurzającym, w zasadzie tylko dla jednokrotnego odurzenia się.

(II AKa 58/18 – wyrok SA Kraków z dnia 15-08-2018)

PRZESŁANKI WARUNKUJĄCE NIECELOWOŚĆ ORZEKANIA O KARZE – W OPARCIU O STOPIEŃ SPOŁECZNEJ SZKODLIWOŚCI CZYNU

Elementy brane pod uwagę przy ocenie stopnia społecznej szkodliwości czynu zostały w prawie karnym określone w art. 115 § 2 KK. W świetle dyspozycji art. 62a ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii (t.j. Dz.U. z 2017 r. poz. 783) stopień społecznej szkodliwości ma być oceniany pod kątem celowości orzeczenia wobec sprawcy kary, co oznacza, że instytucja uregulowana w tym przepisie może mieć zastosowanie jedynie do czynów przestępnych określonych w art. 62 ust. 1 lub 3 ww. ustawy, których społeczna szkodliwość jest wyższa niż znikoma. Z tego powodu nie ulega wątpliwości, że dla przyjęcia niecelowości orzeczenia wobec sprawcy kary stopień społecznej szkodliwości czynu musi być wyższy niż znikomy.

(II AKa 247/16 – wyrok SA Poznań z dnia 23-02-2017)